Kimée kiest niet voor de standaardaanpak
Voor Kimée is logopedie geen standaardtraject dat je met iedereen op dezelfde manier doorloopt. “Iedereen is anders, dus ook elke behandeling”, zegt ze. “Het is steeds samen uitproberen wat werkt en wat aanspreekt.” Haar vertrekpunt is altijd: wie zit er tegenover mij en hoe is diegene als persoon? “Ik maak de zorg passend.”
Stemtherapie bij genderdysfonie
Een belangrijk deel van haar werk bestaat uit stemtherapie voor cliënten met genderdysfonie. “Ik zie bijvoorbeeld personen die in transitie zijn naar een vrouw of een man. Ik help hen bij het vervrouwelijkere of vermannelijken van de stem en spraak.” Omdat dit onderwerp nog relatief nieuw is binnen de logopedie, zoekt Kimée veel informatie op en past dit toe. “Tijdens de opleiding kwam dit nauwelijks aan bod. Ik heb heel veel gehad aan tips en adviezen van collega’s en informatie uit boeken. En in september ga ik een cursus volgen om me hierin verder te specialiseren.”
Ontdekken wat werkt
Ook kinderen vormen een groot deel van de cliënten die ze behandelt. Waar het ene kind niet kan wachten tot het weer naar logopedie mag en altijd enthousiast binnenkomt, zegt de ander: “Ik vind het niet leuk en wil niet naar logopedie.” Dat begrijpt Kimée. Ze laat het dan ook niet bij één aanpak. “Als iets niet werkt, doen we het niet. Kinderen moeten het leuk hebben bij logopedie. Voor mij is het elke keer weer een mooie uitdaging om binnen mijn vakgebied te kijken wat past.”
Taalbarrières
Soms vormt een taalbarrière een extra uitdaging, bijvoorbeeld als de ouders nauwelijks Nederlands of Engels spreken. “Dan gebruik ik Google Translate. Ik vind het heel belangrijk dat we elkaar begrijpen en dat ouders weten wat ik doe en waar we tijdens de behandeling mee bezig zijn.” Kimée vertelt over een jongetje dat tweetalig is en moeite heeft met de spraak- en taalontwikkeling. Vorige week oefenden we woordenschat en hij vond het woord ‘sinaasappel’ heel lastig. Na veel oefenen liep hij trots de deur uit en zei hij tegen zijn moeder: ‘sinaasappel.. sinaasappel..’ Dat is dan een mooi succes.”
Samenwerken, ook met ouders
Kimée spreekt met bewondering over de betrokkenheid van de ouders. Ze noemt als voorbeeld een meisje met articulatieproblemen dat binnen een half jaar al hele mooie stappen maakte. “Je merkt dat er thuis veel geoefend wordt. Ik vind het heel mooi om te zien hoe zij vooruitgaat.“ Elke behandeling ziet ze als een samenwerking. “Natuurlijk wil ik bepaalde doelen binnen een half jaar of jaar bereiken, maar hoe ik daar kom, verschilt per persoon.”